วันต่อมา...
เธอลืมตาตื่นขึ้นมาในเวลาตอนเช้า ก็เห็นว่าตัวเองนอนกอดภวิศอยู่ แล้วรู้สึกอึดอัดบริเวณเอวมาก จึงก้มลงไปดูพบว่ามีมือกอดเธออยู่ เธอจึงค่อย ๆ ขยับเพราะกลัวว่าคนที่นอนร่วมเตียงจะตื่น
“จะรีบตื่นไปไหน มันยังเช้าอยู่เลย”
แต่ขยับเบาขนาดไหนอีกคนก็ตื่นจนได้ เธอจึงเงยหน้าจ้องมองเขา
“พอดีไอจะไปทำอาหารเช้าให้คุณค่ะ”
“เจ็บแขนอยู่ไม่ใช่หรือไง”
“ก็เจ็บอยู่ค่ะแต่พอทนได้”
“แล้วจะทนทำไม”
“กะ...ก็มันเป็นหน้าที่ของภรรยาที่ต้องดูแลสามี”
“ไม่ต้องมาดูแลฉัน เพราะฉันดูแลตัวเองได้”
ภวิศพูดเสร็จก็ลุกขึ้นขยับไปนั่งพิงหัวเตียง ส่วนเธอก็ขยับลุกตาม
“เดี๋ยวฉันโทรบอกให้ไอ้ฌอนซื้ออาหารมาไว้ให้”
“ขอบคุณค่ะ”
“ไม่ได้ทำอาหารเช้าแล้วก็นอนต่อเถอะ เดี๋ยวฉันจะไปอาบน้ำไปทำงานแล้ว”
“เดี๋ยวไอไปเตรียมชุดไว้ให้ค่ะ”
“ไม่ต้อง ฉันสั่งให้นอนก็นอนไปเถอะอย่าขัดคำสั่งฉัน”
“ค่ะ”
อยู่ดี ๆ เขาลุกขึ้นยืน ทำให้เธอที่มองเข
