แอทเทอร์เดินออกมาตามเมเบลอย่างรวดเร็ว ซึ่งแน่นอนว่าเขาแค่ก้าวไม่กี่ก้าวก็ตามทันหญิงสาวแล้ว ชายหนุ่มวิ่งตามมาจนถึงลิฟต์ตัวใหญ่ แอทเทอร์สาวเท้าก้าวยาวๆ มาจนถึงร่างของเมเบล
“เดี๋ยวก่อนเมเบล!” มือหนาเอื้อมไปคว้าข้อมือเรียวเล็กทำให้เมเบลหันขวับกลับมาทันที
“มีอะไรคะ” เมเบลตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงที่แข็งกระด้าง มือบางพยายามสะบัดมือหนาของแอทเทอร์ออก แต่ก็ไม่สามารถสู้แรงของเขาได้ หญิงสาวมองประตูลิฟต์ที่ปิดหนีเธอไปแล้ว เธอไม่อยากคุยกับแอทเทอร์และยังไม่พร้อมที่จะคุยกับเขาในตอนนี้
“ยังไม่หายโกรธผมอีกเหรอ ทำไมต้องหนีหน้ากันแบบนี้”
“ฉันไม่ได้โกรธคุณค่ะ”
“เรื่องวันนั้น..ผมขอโทษ โอเคไหม” แอทเทอร์เอ่ยออกไปด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล ชายหนุ่มมองไปยังลิฟต์อีกตัวหนึ่งที่ประตูกำลังเปิดออก
“มานี่มา” แอทเทอร์ดึงรั้งหญิงสาวให้เขาไปในลิฟต์อีกตัวหนึ่งทันที
“นี่คุณ! จะลากฉันไปไหน!” ร่างอวบอิ่มยื้อตัวเองกลับมาเล็กน้อย
