ลิ้นสากร้อนเกี่ยวตวัดพัวพันกับลิ้นเล็กอยู่นานสองนาน มือหนาล้วงเข้าไปใต้สปอร์ตบราของมารีนและเลื่อนมาหยุดอยู่ตรงยอดจุกสีสวย นิ้วแกร่งลูบวนสกิดยอดถันอย่างผู้มากประสบการณ์จนหญิงสาวบิดเร้าเพราะความเสียวซ่านและวาบหวิวภายในท้องน้อยของเธอ ความเย็นของเครื่องปรับอากาศไม่สามารถต้านทานความร้อนภายในกายของพวกเขาทั้งสองคนได้ในตอนนี้
เอริคเคลื่อนมือลงต่ำไปลูบไล้หน้าท้องแบนราบก่อนที่เขาจะล้วงลงไปในกางเกงนอนตัวบางของหญิงสาว
“อื้อออ” เสียงหวานร้องประท้วงในลำคอเมื่อเริ่มโดนรุกล้ำใกล้ตรงจุดกลางกายสาว ทว่าเอริคก็ไม่ได้สนใจสักเท่าไหร่ ลิ้นร้อนยังคงตวัดรัวภายในอุ้งปากสาวพร้อมกับนิ้วแกร่งเลื่อนลงไปต่ำเรื่อยๆจนกระทั่งเขาพบว่ามารีนไม่ได้สวมใส่กางเกงชั้นใน
ชายหนุ่มใช้นิ้วแกร่งแหวกกลีบเนื้อตรงสามเหลี่ยมกลางกายสาวออกจากกัน จากนั้นเอริคก็ลูบวนตรงติ่งเนื้อนุ่มนิ่มวนไปวนมา มารีนพยายามหดขาหนีบเข้าหากันเพื่อไม่ให้เอริครุกล้ำมากไปกว่านี้แต่ก็ไม่เป็นผล
ร่องสวาทสาวเปียกชุ่มไปด้วยน้ำหล่อลื่นที่ไหลเยิ้มออกมาเรื่อยๆ นิ้วแกร่งขยับไปลูบวนตรงร่องสวาทเปียกแฉะก็รู้สึกพึงพอใจกับความชำนาญของตัวเอง
ริมฝีปากหนาผละออกจากเรียวปากเล็กอย่างเชื่องช้าพลางดันนิ้วเข้าไปในกลีบกุหลาบสีแดงสดจนร่างอวบอิ่มสะดุ้งโหยงเล็กน้อย
“คุณเอริค พะ..พอแล้วค่ะ” มารีนเอ่ยด้วยน้ำเสียงแหบพร่า
“ฉันไม่หยุด” ชายหนุ่มตอบกลับด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบแต่แฝงไปด้วยความแหบพร่าเช่นเดียวกันกับหญิงสาว เอริคดันนิ้วหนาเข้าไปลึกกว่าเดิม
“อ๊ะ!” ใบหน้าหวานขมวดคิ้วเพราะเธอรู้สึกเจ็บแปลบขึ้นมา
“อืออ แน่นดี” เอริครู้สึกถึงความคับแน่นภายในกายสาวก่อนที่เขาจะดันนิ้วเข้าไปในกลีบกุหลาบสีแดงสดจนสุดนิ้ว
“อ๊ะ! เจ็บ!” เสียงหวานร้องหวีดขึ้นมาด้วยความเจ็บปวดที่แล่นแปลบมากลางกายของเธอ เอริครับรู้ได้ถึงความคับแน่นและเนื้อเยื่อบางอย่างที่ขวางกั้นอยู่ ชายหนุ่มขมวดคิ้วด้วยความแปลกใจ
“นี่เธอ…ยังไม่เคยเหรอ” เสียงทุ้มเอ่ยถามอย่างแผ่วเบา เขารู้สึกแปลกใจเอามากๆแต่ในขณะเดียวกันเอริคก็รู้สึกประหลาดใจอย่างบอกไม่ถูกเลยเหมือนกันเพราะที่ผ่านมาเขาคิดมาตลอดว่ามารีนเป็นผู้หญิงใจแตกมั่วไปเรื่อย
“อืออ เซอร์ไพรส์จริงๆ” ชายหนุ่มเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่พึงพอใจก่อนที่เขาจะเปลี่ยนใจ เอริคขยับนิ้วออกมาจากรูเล็กและเลื่อนมือหนาขึ้นมาเกี่ยวขอบกางเกงนอนตัวบางของหญิงสาวถลกลงไปที่ข้อเท้าอย่างรวดเร็ว
“หยุดนะ! คุณเอริค!” มารีนตะคอกใส่ชายหนุ่มเสียงดังพร้อมกับออกแรงดีดดิ้นให้หลุดพ้นจากเงื้อมมือของชายหนุ่ม
“หึ!” ใบหน้าหล่อเข้มแสยะยิ้มอย่างชั่วร้าย เขาจับรวบข้อมือบางทั้งสองข้างและกดเอาไว้เหนือศีรษะของหญิงสาว ดวงตากลมโตสั่นไหวเหมือนกระต่ายน้อยที่กำลังหวาดกลัวนักล่าผู้หิวกระหาย
เอริคใช้เพียงมือเดียวจับรวบข้อมือบางเอาไว้และใช้มือหนาอีกข้างเลื่อนต่ำลงไปปลดตะขอรูดซิปกางเกงเนื้อดีลงมากองไว้ที่ข้อเข่า เขางัดเอาแท่งรักใหญ่ออกมา
“ปล่อยฉันไปเถอะนะคะ” มารีนเอ่ยขึ้นมา
“ฝันไปเถอะ” พูดจบ เอริคก็ถลกเสื้อนอนตัวบางของมารีนขึ้นไปกองไว้บนหน้าอกอวบอิ่ม ดวงตาคมกริบไล่สายตามองสำรวจตั้งแต่เต้าสวยและลงมาตรงเอวคอดกิ่ว ไล่ต่ำลงมาเรื่อยๆจนถึงสามเหลี่ยมกลางกายสาวที่มีขนอ่อนๆปกคลุมอยู่
สวยไปทั้งตัวเลย ชายหนุ่มครุ่นคิดในใจ
ชายหนุ่มไม่รอช้า มือหนาอีกข้างที่ว่างอยู่เคลื่อนมากอบกุมแท่งเอ็นใหญ่ที่กำลังแข็งขันชูชันแล้วถลกหนังหุ้มปลายหัวหนักลง มารีนหูอื้อตาลายจนแทบจำรายละเอียดอะไรไม่ได้เลยสักนิด
เอริคจับปลายหัวหยักถูไถกับร่องสวาทเปียกชุ่มอยู่ชั่วครู่ ก่อนที่เขาจะดันหัวมันเงาเข้าไปทีละนิดๆ ร่างบางดิ้นทุรนทุรายพร้อมกับใบหน้าหวานขมวดคิ้วด้วยความเจ็บปวดตรงร่องสีกุหลาบที่ก่อตัวหนักหน่วงขึ้นมาเรื่อยๆ
“อืออ..เจ็บ! พอแล้วค่ะ” ใบหน้าหวานที่มีเหงื่อพุดขึ้นมาตามกรอบหน้าสวยส่ายหน้าไปมา
“มันแค่เริ่มต้นนะมารีน” พูดจบ เอริคก็ดันแท่นลำลึงค์ใหญ่เข้าไปในรูเล็กอย่างรุนแรงจนเกือบสุดลำ
พรวดดด!
“อ๊ะ! กรี้ดดด!” เสียงหวานหวีดร้องดังลั่นห้องด้วยความเจ็บปวด เลือดสีแดงสดไหลอาบลงมาที่แท่งลำลึงค์ที่มีเส้นเลือดปูดโปนไปทั้งลำ
“อาาา เสียวชิบ” ความคับแน่นที่เขาไม่ได้สัมผัสมาเกือบสิบกว่าปีทำให้ชายหนุ่มเผลอร้องครางออกมาอย่างลืมตัว
ใบหน้าหล่อเหลาโน้มลงไปประกบจูบลงบนเรียวปากเล็กอีกครั้ง มือหนาปล่อยข้อมือเล็กให้เป็นอิสระจากการเกาะกุมก่อนที่เอวสอบจะเริ่มขยับจังหวะรัวเร็วทันที
เอริคผละริมฝีปากหนาออกแล้วพรมจูบไปตามแก้มเนียนไล่ลงมาจนถึงซอกคอขาวผ่อง ชายหนุ่มสูดดมกลิ่นกายสาวที่มีเอกลักษณ์ประจำตัวของเธอ
ตับ! ตับ! ตับ!
“อ๊ะ! คุณ..ฉันเจ็บ! อืออ” ใบหน้าหวานเหยเก้แสดงออกถึงความเจ็บปวดอย่างชัดเจน ทว่าชายหนุ่มก็ไม่ได้สนใจมันสักเท่าไหร่ เอริคขยับสะโพกสอบตามอารมณ์ปรารถนาของตัวเองอย่างรุนแรงอย่างที่เขาเคยทำกับผู้หญิงคนอื่น เขาไม่สนใจว่าพวกเธอรู้สึกอย่างไรเขาสนใจแค่ตัวเองเพียงเท่านั้น
มารีนรู้สึกได้ถึงการฉีกขาดอย่างรุนแรงของร่องสวาทสาว ความบริสุทธิ์ที่เธอเฝ้ารักษามาตลอดทว่าในตอนนี้มันไม่เหลืออยู่แล้ว