สายชล...... "ฉันไม่อยากเอาเปรียบใคร เพราะผู้หญิงทุกคนที่ฉันเรียกมาขึ้นเตียงด้วยฉันก็ให้แบบนี้ทุกคนเหมือนกันรวมถึงเธอด้วยเพราะเธอก็เหมือนผู้หญิงพวกนั้นที่ขายตัวแลกเงิน" แม้จะเจ็บกับคำพูดของเขาแต่ฉันก็ยังต้องไปหาเขาไปรองรับอารมณ์ของเขาบนเตียงตามที่เขาต้องการส่วนเรื่องเงินที่เขาโอนให้ฉันมาเพิ่มฉันต้องการที่จะคืนเขาแต่ก็ไม่รับเขาบอกว่าเขาก็ให้แบบนี้กับผู้หญิงทุกคนที่เขามีอะไรด้วย มันยิ่งทำให้ฉันเจ็บและตอกย้ำกับตัวเองว่าเป็นผู้หญิงไร้ค่าไร้ศักดิ์ศรีไม่มีอะไรให้ยายได้ภูมิใจได้เลย มีบ้างบางครั้งที่ฉันมองหน้ายายแล้วร้องไห้เพราะรู้ตัวเองดีว่ากำลังทำอะไรอยู่เหมือนอย่างตอนนี้ที่ฉันรู้สึกผิดต่อหน้ายาย "ยายเป็นไงบ้างจ๊ะ" ฉันปาดน้ำตาทิ้งก่อนจะปรับเสียงให้เป็นปกติที่สุดเพื่อไม่ให้ยายรู้ว่าฉันกำลังร้องไห้แล้วถามยาย "ยายดีขึ้นแล้วลูก ยายอยากกลับบ้านแล้วยายเบื่อโรงพยาบาล ชลพายายกลับบ้านนะลูกยายคิดถึงบ้า