ตอนที่ 41
ความรู้สึกในใจ
“...ข้ากลัวไม่ได้อยู่ใกล้เมียมากกว่า”
เขาเป็นคนพูดจาหน้าไม่อายเช่นนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน
“ฉันต้องตะเวนแสดงไปทั่ว อย่ามาลำบากเลยดีกว่าจ้ะ อีกอย่างพี่ไม่กลัวอาถรรพ์ครอบรึไงหากอยู่ใกล้ฉัน เห็นแม่หมอบอกว่าหากล้างมนต์แล้วเราไม่ควรจะอยู่ใกล้กัน”
“ไม่กลัว ต่อให้ตกนรกข้าก็ไม่กลัว”
ปราช เอ่ยเสียงหนักแน่น แต่ยังคงมีสมาธิกับการขับรถ ด้วยเวลากลางคืนนั้น ถนนหนทางในต่างจังหวัดค่อนข้างมืดไม่มีไฟส่องสว่างเท่าที่ควรจึงต้องระมัดระวังเป็นพิเศษ
“...”
“ข้าอยากได้เอ็งเป็นเมียคู่เคียงเรียงหมอน เป็นต่อนเดียวกัน (ชิ้นเนื้อเดียวกัน) หากเอ็งไม่ขัดข้องข้าจะบอกพ่อให้มาสู่ขอตามประเพณีต่อไป” เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
“สู่ของั้นรึ? พี่คิดดีแล้วเหรอ”
ดาวเรือง ตาเบิกโตด้วยไม่คาดคิดว่าจะได้ยินถ้อยคำนี้จากปากของเขา อีกทั้งกำนันเปรื่องอีกละจะยินยอมรับสาวหางเครื่องอย่างเธอง่ายดายเช่นนั้นรึ
