ตอนที่ 42
จะอยู่เคียงข้างเสมอ
...ว่าที่ความรู้สึกที่เกิดขึ้นในใจตอนนี้คืออะไร?
“อืม”
ปราช คำรามต่ำในลำคอหลังจากถอดถอนริมผีปากออก แต่ยังคงบดคลึงเคล้ากับเรียวปากจิ้มลิ้มของเธออย่างอ้อยอิ่ง ดาวเรือง เองก็ไม่คิดจะผลักใสเขาอย่างที่เสียงตะโกนในใจของเธอบอกเลยแม้แต่นิด
“ข้าขอโทษในหลายสิ่งที่ผ่านมา ที่เอ็งต้องต่อสู้และเดียวดายมาตลอด และรู้ว่าต่อไปเรื่องของเรามันจะยากขึ้น แต่ไม่เป็นไรดอก แค่อยากให้เอ็งรู้ไว้ว่าอย่างไรข้าก็จะรอเอ็งคนเดียว”
น้ำเสียงของเขานุ่มลึกและหนักแน่น
ต่อให้ต้องตกนรกหมกไหม้ในขุมในเขาก็ไม่หวั่นเกรง ขอเพียงได้สัมผัสและมีเธออยู่เคียงข้าง
“ฉันกำลังสับสน..”
ดาวเรือง เอ่ยบอกเขาอย่างที่ใจตัวเองคิด ทั้งความอบอุ่นในใจและความวาบหวามซ่านที่แผ่มาจากเขา ขัดแย้งกับเสียงตะโกนต่อต้านในใจของเธอจนรู้สึกสับสนมึนงงในตัวเอง
เกลียดความคิดและความรู้สึกตัวเองยิ่งนัก
“ไม่เป็นไร ไปนอนพักผ่อนเถิ
