ตอนที่ 44
สิ่งยึดเหนี่ยวใจ
พ่อกับแม่ของดาวเรืองเสียเพราะกรรมของพวกเขาเองรึ?
“จริงรึนี่?”
จุดดีสำคัญของแม่คือ ผู้หญิงคนนี้ไม่เคยโกหกเขาเลยสักครั้ง ไม่ว่าเรื่องราวจะเป็นอย่างไรก็ตาม
“แค่ชีวิตผู้คนที่ปราถนาจะมามอบให้เอง เพื่อแลกกับกิเลสตัณหามากมายของพวกเขา ก็ต่ออายุแม่ได้อีกหลายร้อยปีแล้ว แล้วแม่จะเอาวิญญาณแบบนั้นมาทำไมกัน?”
นั่นเป็นสิ่งเขาก็สงสัยเหมือนกันว่า ความจริงแล้วแม่อายุเท่าไหร่กันแน่? แต่คำถามนี้แม่ไม่เคยตอบเขาเลยสักครั้ง
“ถ้าเช่นนั้นเด็กๆผู้หญิงที่หมู่บ้านตาดแดดเพื่อนๆของดาวเรือง และพวกเด็กๆบรรดาลูกของเมียพ่อละ แม่ได้ทำรึไม่?”
ไหนๆก็ได้ถามแล้ว เขาก็อยากจะรู้ประเด็นนี้ด้วย เพราะวันนี้ดูเหมือนแม่จะเปิดใจและอารมณ์ดีเป็นพิเศษ อาจเพราะเห็นว่าเขากำลังบาดเจ็บด้วยกระมัง
“เรื่องนั้น....”
แม่อึ้งไปสักพัก หันหลังไปเอื้อมมือหยิบซออู้ขึ้นมาอีกครั้ง นิ้วเรียวสวยที่ทาเล็บสีแดงสดไล้ไปตามส
