ตอนที่ 17
สิเน่หาครั้งที่สามNC
แต่ไออุ่นจากร่างเล็กก็ทำให้เขาอบอุ่นอย่างล้นเหลือ
อาจเป็นเพราะฤทธิ์ยาแก้ปวดที่กินไปทำให้ ดาวเรือง หลับใหล โดยไม่รู้สึกตัวว่ามีร่างหนาของใครคนหนึ่งมานอนข้างๆ หน้าสวยได้แต่ซุกยังอกแกร่งและเข้าสู่ห้วงนิทรา จนเข้าสู่ความฝันอันล้ำลึก
ในฝันนั้นแสนประหลาดนัก
เธอยืนอยู่หน้าบ้านหลังหนึ่งที่เคยไปประจำในวัยเด็ก แม้วันเวลาจะผ่านไปเนิ่นนานเท่าใด ดาวเรืองก็จำได้ดีว่านี่คือบ้านของ รัตนา ผู้หญิงที่ลึกลับที่แสนน่ากลัวคนนั้น
“มัวแต่ยืนอยู่นั่นแหละดาว ทำไมไม่เข้ามาเสียที”
เสียงหนึ่งเรียกเธอจากด้านใน ก่อนที่หน้านั้นจะชะโงกออกมามอง หญิงผู้นั้นคือ กอบัว เพื่อนในวัยเด็กของเธอนั่นเอง
กอบัวตายไปแล้วนี่นา...
“นั่นนะซิดาว จะมันแต่ยืนอยู่ข้างนอกทำไมเล่า ลมแรงจะตาย เข้ามากินมันเผากัน ป้ารัตน์เผามันร้อนๆไว้ให้พวกเรา มีข้าวโพดกับมันแกวด้วย มาๆ”
สายไหม ตะโกนตามมาก่อนที่เพื่อนคนอื
