ตอนที่ 18
แผลในใจ
“สวัสดีจ้ะ หนูชื่อกระถิน”
เด็กหญิงอายุแปดขวบเอ่ยทักทายและยกมือไหว้ ดาวเรือง ขณะยกสำรับมื้อเช้าที่กินเสร็จแล้วกลับเข้าในครัว คิ้วเรียวของหญิงขมวดขึ้นเล็กน้อย เมื่อเห็นเด็กผู้หญิงเกือบสิบคนมายืนรอตัวเองที่เรือนข้างล่าง
“พี่ปราชให้พวกหนูมาหาพี่ดาวเรืองที่นี่จ้ะ บอกว่าพี่คนสวยจะสอนรำให้พวกหนู ไว้แสดงตอนงานเลี้ยงบ้านกำนัน หนูกับเพื่อนๆก็เลยมาจ้ะ แต่ยังไม่เตรียมชุดกันมาเลยจ้ะ”
เด็กหญิงกระถิน บอกเสียงใส ดาวตากลมโตมองเธออย่างตื่นเต้น เมื่อได้ทราบจาก ปราช ลูกชายกำนันเปรื่องว่าจะมีพี่คนสวยจากวงหมอลำคณะบรรเลงศิลป์มาสอนการเต้นรำให้ถึงในหมู่บ้าน
ชั่งเป็นเรื่องที่น่ายินดีเสียนี่กระไร
“ได้ซิจ้ะ เดี๋ยวพี่จะสอนให้ตั้งแต่เริ่มแรกเลย ชุดยังไม่ต้องก็ได้วันนี้เราเริ่มจากจังหวะพื้นฐานก่อน”
ดาวเรือง เอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน และเดินพาเด็กๆ ไปยังลานใต้เรือนที่มีวิทยุเครื่องใหญ่ของ ปราช
