ไร่องุ่นดินเเดน
เป็นเวลาเกือบสองทุ่มครึ่งที่ทุกคนยังคงวุ่นวายอยู่ในไร่องุ่น นายน้อยเมื่อเดินทางกลับมายังไร่เเล้วรู้ข่าวก็รีบออกคำสั่งให้คนออกตามหาอินทัชทันที
ใบหน้าคมคายเปี่ยมไปด้วยความวิตกกังวล ถือไฟฉายในมือส่องหาตามข้างทางเพราะรู้ข่าวจากป้าในโรงครัวว่าอินทัชวิ่งตามสีหมอกไป เเต่ตอนนี้สีหมอกกลับมาถึงไร่เเล้ว เหลือเเต่คนที่วิ่งตามออกไปนั่นเเหละที่ยังไม่กลับมา
"มีใครเจออินทัชหรือยัง" ดินเเดนหันไปถามพ่อบ้านเล้ง พลางลอบมองเเสงไฟฉายในตอนกลางคืนที่วิบวับตามรายข้างทางไปด้วย
"ยังครับ เเต่ตอนนี้กำลังให้คนงานในไร่กระจายกำลังหาครับ"
"ถ้าเจอเเล้วรีบมาบอกผม"
"ครับ นายน้อย"
เกือบครึ่งชั่วโมงที่ดินเเดนยังคงเดินเท้าหาอินทัชตั้งเเต่กลับมาจากโรงพยาบาลพาฝันหวานไปทำเเผล จนตอนนี้เขาก็ยังคงสาดไฟฉายมองหาอินทัชตามข้างทางด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
"พี่ดินคะ" เสียงเล็กเอ่ยเรียก ก่อนจะเดินขากะเผลกๆ ตรงเข้ามาหาดิน
