"เเต่มึงไม่ต้องไปสนใจเรื่องรักเเรกกูให้หรอก.."
"ในเมื่อกูอยากให้มึงเป็นรักสุดท้ายของกู"
ประโยคของเขายังคงกึ่งก้องอยู่ในหัว อินทัชเผลอระบายยิ้มหวานออกมาอย่างลืมตัวเมื่อมองตัวเองผ่านกระจกห้องของดินเเดน
เขาถูกนายน้อยพากลับมายังไร่องุ่นตามเดิมเเล้ว เเถมดินเเดนยังไม่ยอมปล่อยให้คนตัวเล็กคาดสายตาอีกต่างหาก
เจ้าตัวถึงขั้นออกคำสั่งให้คนขนของทุกอย่างของอินทัชขึ้นมาบนห้องของเขา เเละเสื้อผ้าตู้ใหญ่ก็มีเสื้อผ้าของอินทัชเข้ามาปะปนเป็นที่เรียบร้อย
ดูเหมือนได้ใช้ชีวิตร่วมกันของจริงเลย..
"เสร็จหรือยัง"
ดินเเดนเดินเข้ามาสวมกอดอินทัชไว้ด้านหลัง ก่อนจะฝังจมูกโด่งลงที่ซอกคออย่างเสน่หา
"อยะ อย่าสิครับ ผมจั๊กจี้ครับ"
คนตัวเล็กกว่ายกมือขึ้นดันอกคนตรงหน้า พลันเเก้มขาวก็เเดงปลั่งขึ้นสีซะอย่างนั้น
"วันนี้อยู่ข้างๆ กูนะ"
"ให้ผมอยู่ตลอดไปเลยไม่ได้เหรอ.."
อินทัชลดกาดที่ตั้งยันอกดินเเดนเอาไว้ลดลง ก่อนจะเข้าไ
