รู้สึกว่าเขาอยู่ข้างๆ เพราะไอร้อนจากร่างกายที่สัมผัสกันเป็นบางครั้ง ใจสาววูบวาบอย่างประหลาด
“ทำแผลแล้วเหรอ” เธอยกมือขึ้น ขยับไปด้านข้าง หลังจากล้างหน้าแปรงฟันเสร็จแล้ว
“ใช่ครับ” พฤกษ์จับมือเธอมาแตะผ้าก๊อซที่ปิดทับแผลเอาไว้ หลังจากที่เขาล้างหน้าและแปรงฟันเรียบร้อยแล้ว
“เจ็บหรือเปล่า” อดถามเสียไม่ได้ พอถามแล้วก็ต้องก้มหน้างุดเม้มปากแน่น
“พี่รู้แล้วว่านิ่มเป็นห่วง พี่ไม่เป็นอะไรมากหรอก” เขาพูดเสียงทุ้มให้เธอคลายใจ
“ไม่ใช่สักหน่อย” เธออุบอิบตอบ
“ไม่ต้องอายนะ มาม๊ะมาอาบน้ำกัน”
“เอ๊ะ! บอกว่าไม่ใช่สักหน่อย”
“คนปากแข็งแบบนี้ทำโทษยังไงดีนะ หนึ่ง... จูบให้ขาดใจ สอง... ปล้ำให้ลุกจากเตียงไม่ไหว สาม... กักไว้ในห้องทั้งวันทั้งคืนแล้วก็...”
“แล้วก็อะไร...” คนติดกับดักเอ่ยถามคนชอบแกล้งยั่ว
พฤกษ์กดยิ้มที่มุมปาก ก้มลงมากระซิบข้างหู
“เมคเลิฟเสียให้ครางลั่นห้อง”
“บ้า! อื้อ...” ริมฝีปากร้อนบดจูบลง
