“แพรไม่รู้ว่าที่ดินตรงนั้นมีราคา แต่แพรจะลองไปเจรจากับเสี่ยดูค่ะ” แพรพิลาศพูดอย่างมีความหวัง เธอไม่ได้โกรธเขาเพราะเธอเป็นคนอยากช่วยเขาเอง โดยที่เขาไม่ได้ร้องขอ เขาโมโหที่เธอยังจะไปเจรจากับไอ้เสี่ยบ้ากามนั่น
ให้มันได้อย่างนี้สิ... แพรพิลาศ!!!
“เหอะ! แล้วเธอก็โง่เอาที่ดินของยายเธอไปใช้หนี้ให้ฉันอย่างนั้นเหรอ ไม่รู้หรือไงว่าทุกอย่างที่ฉันทำ ฉันหลอกเธอทั้งนั้น” เขาพูดให้เธอสำนึกว่าเขาเลวแค่ไหน ที่เขาทำไปเพราะเขาหลอกเธอจริงๆ ตั้งแต่แรก เพิ่งจะมาสำนึกเอาก็ตอนหลังเท่านั้น แต่นั่นยศวินก็ไม่ได้คิดว่าตัวเองดูดีในสายตาใครๆ สักนิดโดยเฉพาะหญิงสาวตรงหน้า
“แพรไม่รู้และไม่ได้สนใจ เพราะว่าแพรจริงใจต่อพี่ยศ แพรทำเพื่อคนที่แพรรักได้”
“เธอมัน!” ยศวินอยากจะด่าว่าหญิงสาวอีกมากมาย แต่เขาก็พูดไม่ออก หัวใจของเขามันว้าวุ่นไปหมด
“พี่ยศไม่ต้องกังวลนะคะ แล้วก็ไม่ต้องคิดว่าติดหนี้บุญคุณแพรด้วย แพรเต็มใจช่วยจริงๆ
