บทที่ 23 ไม่ยอมให้ลูกอยู่ไกล

1598 คำ

“ก็...แค่ตกใจนะครับ กว่าจะหาพนักงานดีๆ มันยาก” นาคิมอ้างไปเรื่อย เขาดีใจที่ลูกเก่ง แต่ก็หนักใจที่ต้องห่างไกลลูก “แล้วสามีล่ะ” ศรีประภาซักเธอแบบอ้อมๆ ทั้งยังเล่นกับเด็กๆ ไปด้วย “ในวันที่ท้อง เขาก็เลือกจะทิ้งพวกเรา วันนี้เราอยู่กันได้ค่ะ เรื่องของลูกหนูเลยมีสิทธิ์ตัดสินใจเองคนเดียว” ชลันธรพูดด้วยแววตาหม่นเศร้าเล็กน้อย “ถ้าลำบากตรงไหนก็บอกฉันนะ” ศรีประภาสงสารเด็กๆ ที่ต้องมาขาดพ่อแบบนี้ “ไม่เป็นไรค่ะ อีกสองปี แต่ก็พยายามศึกษาเรื่องนี้อยู่ค่ะ เดือนหนาวจะเก่งมากๆ และก็รับรู้ทุกอย่างค่ะ เลยต้องระวังคำพูดมากๆ แต่เราก็มีความสุขตามประสาแม่ลูก” เธอหวังให้เขาได้ยิน และจะได้เลิกยุ่งกับเธอสักที ศรีประภาที่อาบน้ำร้อนมาก่อน เธอคิดว่าเรื่องนี้มันแปลกเกินไป เจ้าลูกชายตัวดีของเขา ดูเป็นเดือดเป็นร้อนหนัก แต่ไม่แสดงตัวมากนัก แต่มีเรื่องให้เอ๊ะไปหมดทุกอย่าง ทั้งติดกล้องไว้ส่องเด็กๆ ทั้งนั่งดูคลิป ทั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม