นาคิมนอนด้วยสีหน้าเศร้า เพราะนอกจากจะไม่ได้รักเมียแล้ว เจ้าลูกตัวแสบยังมานอนคั่นกลางอีกด้วย แต่คนที่หลับตาพริ้มด้วยรอยยิ้มแห่งความสุขนั้น เขามองที่ไรก็อดหมั่นไส้ไม่ได้
‘ฝากไว้ก่อนเถอะยายเมียตัวแสบ’ เขาจำใจนอนเพราะขี้เกียจกลับไปนอนคนเดียว ถือโอกาสกอดลูกชายแล้วก็กอดแม่ของลูกไปด้วย
รุ่งเช้าที่แสนวุ่นวายกลับมาอีกครั้ง เมื่อน้องสาวเห็นพ่อกับแม่และพี่ชายนอนด้วยกันเด็กน้อยกลัวว่าพ่อกับแม่ไม่รัก จึงงอนหนักเข้าไปอีก
“แม่ไม่รักดาวเหนือ” เด็กน้อยนั่งหันหลังเข้ามุม ทำเอาคนเป็นแม่อดสงสารไม่ได้
“ไม่ใช่อย่างนั้นลูกแม่เผลอหลับ พ่อมาตอนไหนก็ไม่รู้ก็ไปแย่งที่นอนแม่กับพี่อีก แม่นอนปวดตัวไปหมด” เธอโบ้ยเป็นความผิดของคุณพ่อตัวแสบ
“แล้วทำไมไม่มีใครนอนกับดาวเหนือ” เด็กน้อยยังไม่เชื่อ เพราะทุกคนนอนกันสบายไม่เหมือนที่คุณแม่พูดเลยสักนิด
“โอ๋ๆ...ไม่เอาแม่รักเท่ากันนั่นแหละ คืนนี้หนูนอนกับแม่ดีไหมลูก”
คน
