เช้าวันนี้พนักงานที่หน้าออฟฟิศดูสงบเสงี่ยมมากเป็นพิเศษ เพราะเจ้าของบริษัทมานั่งรอที่โซฟารับแขก นั่นทำให้พนักงานทุกคนรีบเข้าไปที่ห้องทำงานของตน
ชลันธรมาถึง ก็ราวเจ็ดโมงครึ่ง เธอยังไม่ได้ทานข้าว ขนาดออกมาเช้ารถก็ยังติด ใช้ชีวิตอยู่ในรถเป็นชั่วโมง แต่เมื่อดูเวลาแล้วยังพอเหลือ เธอจึงเข็นสองแสบขึ้นไปด้านบนพร้อมกับในกระเป๋าเด็กอ่อนก็มีมาม่าคัพไว้ประทังชีวิต หวังว่าในตู้เย็นจะมีไข่เหลือนะ
หญิงสาวเข็นรถเข้ามา แล้วร่างใหญ่ก็ลุกขึ้นเดินตามหลังเธอไป เมื่อลิฟต์เปิดออก เธอก็เข็นเข้าไปแล้วยืนชิดด้านในสุด แต่เมื่อมีคนเข้ามาแค่คนเดียวลิฟต์กลับปิด ทำให้เธอต้องเงยหน้าขึ้นมอง เพราะว่ามีคนรอลิฟต์เหมือนเธออยู่เช่นกัน ทำไมไม่เข้ามา แต่เมื่อสบตากับเจ้าของบริษัทก็รู้ได้ทันทีว่าไม่มีใครกล้าเข้ามาเช่นกัน
“คุณ!”
“ลืมชื่อผัวเก่าแล้วเหรอ” เขายกยิ้มมองทอดไปยังสองร่างที่กำลังพริ้มตาหลับ ไม่ได้มองหน้าเธอ
คนที่ห
