หลังจากวันนั้น เขาก็ไม่มาหาเธออีก ทั้งข้อความก็ไม่ส่ง พร้อมกับว่าที่คุณแม่ที่ใกล้คลอดเข้าไปทุกที
“แกจะลาคลอดวันไหน” อนงนาถย้ายมาอยู่ดูแลเพื่อน กลัวว่าเพื่อนจะคลอดก่อนกำหนด เพราะหลานแฝดของเขานั้นตัวใหญ่เหลือเกิน ยิ่งเวลาเดินอุ่ยอ้ายหนักมาก
“แก...ฉันจะขายคอนโดแล้วซื้อบ้านหลังเล็กๆ สักหลัง” เธอคิดไว้แล้วว่า หากอยู่คอนโดมันอันตราย ไหนจะความสูงและห้องที่แสนแคบนั้นอีก
“แกว่าไงนะ”
“ฉันจะซื้อบ้าน” ชลันธรบอกเพื่อนอีกหน
“แก...ไหนหลานฉันจะเกิดแล้ว แกไม่เก็บเงินไว้หน่อยเหรอ” อนงนาถห่วงเพื่อนกลัวว่าจะมีภาระค่าใช้จ่ายที่สูงเกินไป
“แกประกาศขายให้ฉันหน่อย ฉันได้ค่าเขียนโปรแกรมแอปพลิเคชัน กับวางระบบไอทีของบริษัทใหญ่มีเงินอยู่สองล้าน หากรวมกับขายคอนโด ฉันว่าพอซื้อบ้านแน่นอน” ชลันธรอยากมีบริเวณบ้านกว้างๆ ให้ลูกๆ ได้วิ่งเล่นบ้าง
“ตามใจแก...เดี๋ยวฉันจัดการให้” อนงนาถประกาศทันทีทันควัน แต่ว่าเธอดั
