เฮ็คเตอร์นั่งลงที่ขอบเตียงและก้มลงมองใบหน้าเล็ก ๆ ของเด็กน้อย คลีโอกำลังหลับและมีรอยยิ้มเล็ก ๆ ที่ริมฝีปากเล็กราวกับกำลังฝันดี แก้มอิ่มสีชมพูเรื่อนั้นดึงดูดให้เขาโน้มใบหน้าลงไปและเคล้าเคลียปลายจมูกไปทั่ว เฮ็คเตอร์ไม่อาจหักห้ามใจให้จูบหนูน้อยเบา ๆ รอยยิ้มอ่อนหวานระบายบนริมฝีปากหยักหนา เขาไม่เคยมีความรู้สึกอย่างนี้มาก่อน เขาอยากกอดคลีโอตั้งแต่แรกเห็น ตอนแรกที่พาหนูน้อยมาเพราะเขาโกรธจัดที่ณชนกอยู่กับผู้ชายคนอื่น หากแต่เมื่อเห็นหน้าคลีโอความเคียดแค้นนั้นกลับคลายลง แววตาของเขาส่องประกายอ่อนโยนราวกับนี่คือรักแรกพบครั้งที่สอง
“คลีโอ...”
เขากระซิบเบา ๆ บนแก้มนุ่ม จูบซ้ำแล้วซ้ำเล่าและกอดร่างเล็กไว้อย่างหวงแหน คลีโอขยับตัวเล็กน้อย เปลือกตาใต้แพขนตางอนงามกระพริบถี่ ๆ
“คุณลุงเฮ็คเตอร์”
เสียงเล็ก ๆ นั้นคล้ายละเมอ เฮ็คเตอร์ยกยิ้มมุมปากยามเมื่อได้ยินเสียงเรียกอ่อนหวาน คลีโอกอดตอบร่างใหญ่ที่ตระกองกอด
