ร่างบางค่อย ๆ ถอยห่าง ปล่อยให้คลีโอนั่งก่อกองทรายอย่างมีความสุขกับผู้ชายที่เด็กน้อยเห็นเขาเป็นเสมือนคุณลุงที่แสนดีในสายตา ณชนกเดินห่างออกมาและหยุดที่ใต้ซุ้มไม้เลื้อยขนาดใหญ่ เธอหยุดนิ่งที่ตรงนั้นชั่วครู่ก่อนจะหันกลับไปแต่ชนกับอกกว้างของร่างใหญ่ที่มาหยุดด้านหลังโดยหญิงสาวไม่รู้ตัว
“เฮ็คเตอร์!”
เสียงอุทานไม่ทันหลุดจากปากร่างบอบบางของหญิงสาวก็ถูกแขนทรงพลังเกี่ยวกระหวัดเข้าไปในอ้อมกอดพร้อมทั้งใบหน้าคร้ามคมที่โน้มลงมาหาอย่างรวดเร็ว ปากร้อนผ่าวของเฮ็คเตอร์ควานหาปากหวานฉ่ำของณชนกอย่างหิวกระหาย เขาไม่เคยพอหรืออย่างไรทั้งที่ได้ฝากรอยรักและเสน่หารุนแรงไว้ตั้งแต่เมื่อคืนบนเรือนร่างที่ตอนนี้อ่อนระทดระทวยไปหมดแล้ว
“เฮ็คเตอร์...อย่านะคะ...เดี๋ยวคลีโอเห็นเข้า”
ณชนกละล่ำละลักบอกเมื่อริมฝีปากร้อนของชายหนุ่มเลื่อนออกห่าง ร่างกายสมบูรณ์แบบของเฮ็คเตอร์แนบสนิทกับร่างนุ่มภายใต้เชิ้ตตัวโคร่งอีกครั้ง เขาประกบ
