เสียงของอาจิงตะโกนทำให้ทั้งคู่หันมา ท่านอ๋องเห็นเพียงอาจิงและสาวใช้ในตำหนักที่ยืนอยู่ที่หน้าประตูพร้อมกับความไม่พอใจของอันถงที่ยังคงสวมเพียงชุดนอนและไม่ยอมปล่อยท่านอ๋อง
แต่เขาเห็นอาจิงแล้ว ท่านอ๋องสบโอกาสนี้รีบดันอันถงออกไปในทันที หากว่าอาจิงมาที่ตำหนักนี้แสดงว่า….
“อาจิง เจ้ามาทำอะไรที่นี่ แล้ว…”
“พระชายา อ้าว…”
อาจิงมัวแต่ตกใจและโพล่งปากเรียกท่านอ๋องแต่ไม่ทันเห็นว่าพระชายาออกไปตั้งแต่เมื่อใด ท่านอ๋องรีบวิ่งออกไปตามหาเฟยเย่ในทันที ในเวลานี้คนเดียวที่เขาไม่อยากให้เข้าใจผิดที่สุดก็คือนาง ไม่รู้ว่านางจะเห็นอะไรและเข้าใจสิ่งใดผิดไปบ้างก็ไม่ทราบแต่เขาจะไม่ยอมให้นางเข้าใจเขาผิด
เมื่อคืนนี้เขาก็มิได้กลับไปที่ตำหนักเพราะส่งคนให้ไปเรียกฝานป๋ายกลับมาอีกรอบ เมื่อฝานป๋ายตรวจอาการของไท่เฟยแล้วเขาจึงพาฝานป๋ายออกมาคุยด้านนอก
ฝานป๋ายบอกว่าไท่เฟยมิได้ป่วยธรรมดาแต่ถูกวางยาพิษ เขาจึงอยู่คุยกับฝานป๋า
