เสี่ยฟร๊องกอดฉันแน่นมาก แถมยังร้องไห้ไม่หยุดด้วย ฉันไม่รู้จะทำยังไง เลยจับเสี่ยมาจูบปลอบ เสี่ยจูบฉันตอบ น้ำตาเสี่ยก็ไหลออกมาไม่หยุด นี่ฉันทำร้ายคนที่ฉันรักขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย
เราจูบกันอย่างนุ่มนวล ฉันเอามือลงไปลูบ ๆ คลำ ๆ แถวมังกรเสี่ย เสี่ยรีบจับมือฉันไว้
“จะทำอะไร ฉันไม่เล่นนะ” เสี่ยพูดไปน้ำตาก็ยังไหลอยู่นะแต่ไม่หนักเท่าตอนแรก
“ฮานะก็ไม่ได้เล่นนี่คะ”
“ถ้าเธอแค่สงสะ... อุ๊บบ” ฉันพุ่งจูบเสี่ยทันที เอาแต่พูดอยู่ได้ แล้วเสี่ยจูบฉันตอบ มันเป็นจูบที่เร่าร้อนมาก ฉันคิดถึงจูบของเสี่ยจัง เราจูบกันเนิ่นนาน จนเสื้อผ้าหลุดออกหมด เสียเอามังกรมาถู ๆ แต่ไม่ยอมใส่เข้ามาสักที
“เธอกับไอ้เฟยจะไม่มีปัญหากันใช่ไหม” โอ้ยขนาดนี้แล้วยังจะเป็นคนดีอีก
“เอาเข้ามาเถอะค่ะ ซี้ดดด ไม่ไหวแล้วนะ” ฉันทำหน้าหงุดหงิด เสี่ยฟร๊องพยายามยัดมังกรเข้ามา แต่คือมันไม่เข้า คงเป็นเพราะฉันไม่ได้มีอะไรกับเสี่ยนาน เกือบ ๆ สองเดือ
