"นี่มันบ้านของพ่อแม่นายนิ"
ณิชาหันมาพูดกับคนข้างกายหลังจากคินน์ขับรถเข้ามาในคฤหาสน์ของครอบครัวแม็กซ์เวลล์ เขาไม่ได้ตอบอะไร เพียงแค่หันมายิ้มให้เท่านั้น เมื่อล้อรถหยุดหมุน ประตูรถทั้งสองฝั่งถูกเปิดออกโดยคินน์และวินซ์
หมับ
"เดี๋ยวสิ" เธอยื้อแขนเขาเอาไว้ เมื่อเขาคว้ามือเธอเพื่อเดินเข้าไปข้างใน ทั้งที่เคยมาแล้วครั้งหนึ่งแต่ไม่รู้ทำไมต้องรู้สึกกังวลขนาดนี้ ลืมไปว่าตอนนั้นเธอมาในฐานะ 'ณัชชา' แต่วันนี้มาในฐานะ...ณิชา นั่นเลยทำให้เธอเกิดความกังวลขึ้นมา
"มีอะไร"
"นายไม่ได้บอกฉันว่าจะพามาที่บ้านนาย"
"พวกเขาอยากเจอเธอในฐานะณิชา" สีหน้าของณิชาทำให้รู้ว่าเธอกำลังเป็นกังวลอย่างมาก เขาระบายยิ้มบนริมฝีปาก ก่อนจะดึงเธอเข้ามาใกล้ เลื่อนมือขึ้นปัดปอยผมที่ปรกหน้าหวานออกให้อย่างอ่อนโยน
"อย่ากังวลเลย พวกเขาเข้าใจเรื่องทั้งหมดดีแล้ว"
คำปลอบใจจากแม็กซ์เวลล์ไม่ได้ทำให้เธอคลายความกังวลลง หากแต่สัมผัสอ่อนโ
