วันต่อมา
ก๊อก ก๊อก~
"เข้ามา"
ณิชาเปิดประตูเข้ามาในห้องทำงานของแม็กซ์เวลล์พร้อมอาหารกลางวัน เธอวางลงโต๊ะกระจกแล้วเดินไปหาเขาซึ่งกำลังนั่งทำงานอยู่ด้วยใบหน้าจริงจัง พอเห็นเธอใบหน้านั้นก็แปรเปลี่ยนเป็นอีกแบบ
"ฉันเอามาข้าวกลางวันมาให้ ไปกินก่อนสิ"
มาเฟียหนุ่มวางมือจากงานแล้วลุกเดินมานั่งลงโซฟา เบื้องหน้าคืออาหารกลางวันที่ณิชานำมาให้
"ทำเองเหรอ?"
"เปล่า แม่ครัวทำให้แล้วฉันยกมาให้นายอีกที"
"หึ" ริมฝีปากหยักประดับรอยยิ้ม เลื่อนอาหารกลางวันเข้ามาใกล้ก่อนจะเริ่มทาน ณิชาเห็นว่าเขายอมทานอาหารอย่างว่าง่ายไม่ดื้อรั้นเหมือนเมื่อก่อนก็พลอยอมยิ้มตาม "ยิ้มอะไร"
"ปกตินายไม่ชอบกินข้าวเที่ยง แต่วันนี้กลับกิน"
"เมียตั้งใจเอามาให้ ไม่กินได้ยังไง"
"ถ้าอย่างนั้นกินเยอะๆ จะได้มีแรงทำงาน"
"เธอกินรึยัง"
"ฉันยังไม่ค่อยหิว"
"เย็นนี้ฉันมีนัดเช็กของกับพวกออสติน อาจจะกลับดึกหน่อยนะ"
"เย็นนี้เหรอ?"
"ใช่ ถ
