จากนั้นคีรินก็โทรกลับไปหาเพื่อนหนุ่มอีกครั้งเพื่อขอที่อยู่ร้านที่เนวินกำลังจะไป พอรู้แล้วเขาก็รีบขับรถตามเนวินไปทันที ก่อนจะกดโทรหาชลธิชา เพราะเขาอยากจะรู้ว่าเธอจะตอบเขาว่าไง
“แก…พี่คีรินโทรมา…เดี๋ยวฉันออกไปรับสายเขาก่อนนะแก…” ชลธิชาที่นั่งดื่มอยู่กับเพื่อนสาวและหนุ่มน้อยอยู่ก็ทำหน้าตกใจทันทีที่เห็นชื่อบนหน้าจอของเธอ
“แกไม่ต้องรับก็ได้มั้ง พรุ่งนี้ก็ค่อยบอกว่าแกนอนไปแล้วสิยะ เขาไม่รู้หรอกว่าแกออกมาเที่ยวกับฉันน่ะ” อังคณาพูดบอกไปแล้วก็ทำหน้ายิ้มอย่างเคลิ้มๆออกมาเพราะเธอเริ่มจะเมาแล้ว
“ไม่เอาดีกว่าแก พี่คีรินเขาไม่ชอบคนโกหกด้วย…ฉันว่าฉันไปรับสายของเขาดีกว่าแก…ฉันรู้สึกมีลางสังหรณ์ใจยังไงไม่รู้เนี่ย…” ชลธิชาพูดไปเพราะเธอกลัวว่าเขาจะจับได้ ถ้าเป็นแบบนั้นเธอโดนแน่
“เออๆ รีบไปรีบมานะแก…นั่นไง ของฉันก็โทรมาพอดีเลย งั้นเดี๋ยวฉันไปกับแกด้วยดีกว่า พวกน้องรอพวกพี่ตรงนี้แปปนะ เดี๋ยวพวกพี่มา…” อังค
