แฟนเห่ย ๆ

980 คำ

“พวกเขาอยู่ในบ้าน เข้าไปสิ” พอได้มาเห็นกับสองตาตัวเอง มาลินีถึงได้เข้าใจว่าทำไมพวกเขาถึงหายไป ตอนนี้เธอรู้แล้วละว่าทำไมสองผัวเมียนั่นถึงได้ยอมขายร้านอันเป็นทรัพย์สินสุดท้ายของบรรพบุรุษ เธอรีบเดินเข้าไปในบ้านสีฟ้าขาวตามที่เขาเชื้อเชิญ หากก้าวแรกที่เข้าไปก็ได้เจอกับศจีมาศและสามีของเธอในทันที ทั้งคู่นั่งอยู่ในห้องรับแขก ราวกับรอคอยใครอยู่ และทันทีพวกเขาเห็นแขกผู้มาเยือน ผู้เป็นภรรยาลุกขึ้นยืนด้วยความตื่นเต้นดีใจและตรงเข้ามาจับมือเธอจนแน่น “น้องญาญ่า พี่ขอโทษ” “ไม่เป็นไรหรอกค่ะพี่ศจี แค่พี่กับครอบครัวปลอดภัยก็ดีแล้ว พี่ไม่เป็นอะไรใช่ไหมคะ” “ไม่เป็นไรจะ เราทุกคนปลอดภัยดี แรกๆ ก็มีคนคุม แต่วันนี้เองที่พวกนั้นออกไป พี่ถึงได้โทรศัพท์กลับไปที่ร้าน เผื่อว่าเธอยังอยู่ที่นั่น แต่ก็โทรไม่ติด สงสัยจะมีคนดึงสายโทรศัพท์ทิ้ง” มาลินีแทบไม่ต้องเดาเลยว่าเป็นฝีมือใคร เธอหันไปมองชายหนุ่มที่เพิ่งจะเดินเข

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม