“ยัยขยะ!!”
เสียงเข้มข้นนั้นกระทุ้งที่หูของเธออย่างแรง หญิงสาวลืมตาฉับ หากผงกหัวด้วยความรวดเร็วจนทำให้ศีรษะชนเข้ากับปลายคางของชายหนุ่มที่ก้มต่ำลงมาเข้าอย่างจัง
“โอ้ย” เขาเกาะกุมปลายคางของตัวเอง ดวงตาสีเขียวลุกวาว หญิงสาวอ้าปากค้าง ยังคงจับความไม่ได้ว่าตอนนี้เธออยู่ที่ไหนกันแน่ ที่ปราสาทดำมืดนั้นหรือบนเรือลำยักษ์อันหรูหรา เธอหายใจเร็วและแรงจนอกกระเพื่อมไหว
“เธอทำอะไรของเธอ ทำไมไม่ระวังเลย” เขาต่อว่าอย่างเดือดดาล ขณะหญิงสาวยังดูงงๆ
“ที่นี่ที่ไหน เวลาเท่าไหร่แล้ว”
วิกเตอร์มองเธอตาขวาง
“ทำไมไม่ขอโทษ”
แค่เธอทำสีหน้าสำนึกผิดยังไม่มี เขาน่าจะปลดปลง เธอเป่าลมออกปากด้วยอารมณ์ประมาณว่าโล่งใจที่ยังมีชีวิตอยู่ ลมอุ่นๆที่ถูกระบายออกมาซ้ำแล้วซ้ำเล่า หญิงสาวปาดเช็ดเหงื่อที่ชุ่มชื้นตามใบหน้า ลำคอ และเนินอก จากนั้นก็หันมาหาเขา ด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยคำถาม แต่เธอรู้ เขาไม่ใช่คนที่จะตอบคำถามนั้น
“ฉันห
