หลายวันต่อมา
1.21 pm.
ตืด...ตืด..
ฉันละสายตาจากบรรดาตัวหนังสือบนหน้าจอก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดรับ
"ฮัลโหลสวัสดีค่ะ"
(แงง หยกไม่ดูชื่อคนโทรหาอีกแล้วนะ)
"ห๊ะ" ฉันเอาโทรศัพท์ออกจากหูก่อนจะหลุดยิ้มเมื่อเห็นชื่อว่าใครโทรเข้ามา "ขอโทษนะทิวพอดีหยกจ้องคอมอยู่"
(ทำงานอยู่เหรอ?)
"ใช่ๆ แต่คุยได้อยู่ทิวมีไรรึป่าว?"
(ตอนนี้ทิวมีวันหยุดน่ะสิทิวเลยกลับมาบ้าน เพราะงั้นตอนนี้เลยคิดถึงเพื่อนมากๆเลย)
"เฮ้ย ทำไมไม่บอกว่าจะมา!?"
ฉันยิ้มกว้างในตอนที่ทิวบอกแบบนั้น
(เซอร์ไพรส์ไงจ๊ะ คืนนี้มากินข้าวกันเถอะหญิงมันบอกมีร้านเริสๆอยู่)
"ต้องเป็นร้านที่หญิงไปบ่อยๆแน่"
(เออนั่นแหละที่มันโม้ว่าพนักงานงานดีอะไรนั้นน่ะ)
"ฮ่าๆ"
(ไปนะเดี๋ยวไปรับ)
"อ่า...ได้สิเจอกันกี่โมงล่ะ?"
(หกโมงเย็นไปเลย พรุ่งนี้มันวันหยุดนิเพราะงั้นมียาว)
"โอเคๆ เจอกันนะ"
ฉันยิ้มบางๆหลังวางสายจากทิว ก่อนจะมานั่งดูงานต่อ
ตืด..
แรง
