"เลว! พิณไม่คิดเลยนะว่าคุณจะเลวได้ขนาดนี้"
"อยากด่าอะไรก็รีบด่า เพราะอีกเดี๋ยวฉันจะทำให้เธอครางไม่หยุด"
"ฝันไปเถอะว่าพิณจะยอมให้คุณเอา" ร่างเล็กรีบเดินไปที่ประตู แต่ก็ถูกร่างสูงใหญ่ของเพทายเข้ามาขวาง
"หลีกไปเดี๋ยวนี้นะคุณเพ พิณจะกลับบ้าน" เพลงพิณพูดเสียงแข็ง บอกเป็นนัยว่าครั้งนี้เธอจะไม่ยอมเขาง่ายๆ เหมือนเมื่อก่อน
"โอเค ฉันยอมให้เธอกลับก็ได้"
"ก็หลีกสิคะ"
"แต่ต้องหลังจากที่ฉันเอาเธอเสร็จแล้ว"
ตุบ! เพียงแค่เสี้ยววินาทีที่เพทายพูดจบ ร่างบอบบางก็ถูกเหวี่ยงขึ้นเตียงอย่างรวดเร็ว ทำให้เพลงพิณเสียการทรงตัว จะหนีก็ไม่ทันแล้วเพราะเพทายมาคร่อมร่างเธออยู่ตรงหน้าแล้ว
"ตอนนี้พิณไม่ได้เป็นเมียจ้างคุณแล้ว คุณไม่มีสิทธิ์มาลากพิณขึ้นเตียงแบบนี้"
"งั้นเหรอ" เขาตอบกลับอย่างไม่ยี่หระ มือก็ยื่นมาแกะกระดุมเสื้อเธออย่างใจเย็น แน่นอนว่าเพลงพิณขัดขวาง ไปๆ มาๆ คนที่พยายามใจเย็นก็หมดความอดทน กระชากเ
