บทที่ 13 น้อยใจ

1244 คำ

"อีกรอบไหวมั้ย" เพลงพิณไม่ทันได้ตอบ เสียงกริ่งก็ดังขึ้น "ใครวะแม่ง!" เพทายหัวเสียมากที่ถูกขัดจังหวะ กระนั้นก็ต้องค่อยๆ ถอนแท่งร้อนออกมาจากโพรงไหมกำมะหยี่อ่อนนุ่มและฉ่ำแฉะอย่างเสียดาย "อ๊าา" "อย่าครางสิ" เขาดุเพราะเสียงครางหวานๆ ของเธอกำลังจะทำให้เขาแข็งขืนอีกรอบ "งื้อ พิณไม่ได้ตั้งใจสักหน่อย คุณเพนั่นแหละอยากเอาออกช้าเองทำไม" "เถียงเก่งนะเดี๋ยวนี้ มันน่าจูบให้ปากแตกชะมัด" "งั้นก็จูบเลยค่ะ พิณอยากจูบคุณเพอยู่พอดี" เพลงพิณหยัดตัวลุกขึ้นแล้วยื่นหน้าเข้ามาใกล้ใบหน้าของเพทาย ริมฝีปากคนทั้งสองอยู่ห่างกันไม่กี่เซ็น นัยน์กลมสวยฉายแววซุกซนระคนท้าทาย "จุ๊บ! อย่ายั่วให้มากเดี๋ยวคืนนี้จะไม่ได้นอน" "คิกๆๆ คุณเพแพ้แล้ว" "ชนะแล้วก็ลุกไปล้างตัวในห้องน้ำ ฉันจะไปเปิดประตู" "โอเคค่ะ" เพลงพิณเอื้อมหยิบกางเกงกับชั้นในแล้ววิ่งปรู๊ดเข้าห้องนอน ส่วนเพทายก็เก็บลูกชายกลับเข้าไปในกางเกงให้เรียบร้อย

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม