"เก็บเสื้อผ้าให้เรียบร้อย เย็นนี้ฉันจะให้คนมารับ" เพทายบอกหลังจากที่จ่ายเงินค่ารักษาเสร็จสรรพ
"คุณจะให้พิณย้ายไปอยู่ด้วยเลยเหรอคะ"
"ไม่อยู่ด้วยกันแล้วจะทำลูกยังไง"
"นะ นี่คุณไม่ได้จะทำลูกกับพิณทางวิทยาศาสตร์เหรอคะ"
"ไม่" เขาตอบชัดถ้อยชัดคำ
"ถ้านั้นก็หมายความว่าพิณต้องมีอะไรกับคุณ"
"ใช่"
"..." ใบหน้าหวานร้อนวูบ ตอนแรกเธอเข้าใจไปว่าเพทายจะมีลูกกับเธอด้วยการอุ้มบุญ
"ฉันไปล่ะ"
หมับ!
"เดี๋ยวค่ะคุณเพทาย อย่าเพิ่งไป" เพลงพิณลืมตัวคว้าข้อมือหนาทันทีที่ร่างสูงหันหลังให้ เพทายเอี้ยวกลับมามองมือเล็กที่จับมือเขาอยู่ดุๆ เพลงพิณจึงรีบปล่อยอัตโนมัติ
"มีอะไรอีก"
"พิณขอเวลาสักหนึ่งอาทิตย์ได้มั้ยคะ"
"ไม่ได้"
"ถ้าพิณไปอยู่กับคุณตอนนี้ก็จะไม่มีคนดูแลยาย"
"..."
"นะคะ พิณขอเวลาแค่อาทิตย์ ขอให้ยายหายดีก่อนแล้วพิณจะไปหาคุณเอง"
"..."
"นะคะคุณเพทายขา พิณขอร้อง" เพลงพิณใช้ความออดอ้อนเข้าสู
