71

1543 คำ

“ไม่นะ ไอ้บ้าอื้อๆๆๆ” มือหนาตะปบเอาไว้ไม่ให้เธอร้อง เขาหยิบบราเซียร์ที่กระชากออกมาเมื่อครู่ มัดปากเธอเอาไว้ ถ้าปล่อยให้ร้องอาจจะเป็นเรื่องได้ มือน้อยจิกทึ้งเนื้อกายชายจนสิงห์สะดุ้งเฮือก แต่ความต้องการที่มากล้นอัดแน่นอยู่ในกายทำให้เขาปัดมือออกอย่างไม่สนใจ “อื้อๆๆๆๆ” พิมพ์พรรณส่ายหน้าไปมาเมื่อเขาจับเธอแยกขาออกจากกัน สิงห์ไม่ได้สนใจจะดูว่าเธอพร้อมหรือเปล่าเพราะว่าตอนนี้เขากำลังจะขาดใจตาย ร่างใหญ่สั่นเทิ้มขณะประคองแก่นกายสัมผัสกับปากทางสวรรค์ที่รอคอยให้เขาฝังกายลงไปหา “อื้ออออออ...” เสียงกรีดร้องอื้ออึงประท้วงตัวสั่นระริกเมื่อกายชายที่ฝังลงมาทำให้ร่างกายเธอแทบจะฉีกขาด พิมพ์พรรณร้องไห้สะอื้นฮักๆ ดวงตาแดงก่ำ สิงห์ตัวสั่นยิ่งกว่าเดิมเมื่อรับรู้ว่าเธอยังบริสุทธิ์ผุดผ่อง ร่างหนายะเยือกเมื่อกายสาวแน่นถนัดบีบรัดเขาเอาไว้แทบแหลกลาญ ไม่อยากจะเชื่อก็ต้องเชื่อเมื่อเขาเป็นผู้ชายคนแรก แต่คำปลอบโยนไม่ม

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม