“อื้อ...” พิมพ์พรรณเผลอครางก่อนจะเอามือปิดปากเอาไว้ หัวใจของเธอแทบหล่นลงไปอยู่ที่ตาตุ่ม เมื่อเขาอัดสะโพกเข้ามาจ้วงลึกอย่างไม่ปรานี
“คนบ้า” เธอกระซิบกัดฟันต่อว่าที่เขาไม่ให้ความช่วยเหลือแล้วยังมีหน้ามาแกล้งกันอีก
“เปิดประตูให้แม่หน่อยลูก แม่มีเรื่องจะคุยด้วย”
“คะ... คือหนูไม่สะดวกค่ะแม่” ตะโกนออกไปแล้วก็ต้องผ่อนลมหายใจออกอย่างหนักหน่วง
“ทำไมล่ะลูก” กรรัมภาขมวดคิ้วมุ่นอยู่หน้าประตูห้องบุตรสาว
“หนูกำลังจะ อะ... อื้อ อาบน้ำค่ะแม่” เธอครางบีบความเป็นสาวรัดกายแกร่งของเขาเอาไว้แน่น สิงห์หัวเราะหึหึ! ที่ริมหูชอบใจในการกระทำของเจ้าหล่อน
“อ้าวเหรอ แม่เรียกตั้งนานไม่เห็นตอบ แต่เสียงลูกดูแปลกๆ ไปนะ” กรรัมภาถามอย่างสงสัย
“มะ... ไม่มีอะไรค่ะแม่ ดะ... เดี๋ยวหนูอาบน้ำเสร็จ จะไปหาที่ห้องนะคะ อ๊า...” พิมพ์พรรณตะโกนเสียงระรัวก่อนจะเผลอครางเมื่อเขาเหมือนแกล้งกระแทกลงมาเต็มเหนี่ยว
“เสียงอะไรน่ะลูก เหมื
