เพชรน้ำหนึ่งพูดเสียงสั่นพยายามกลั้นเสียงสะอื้นเอาไว้ ก่อนจะทรุดตัวลงนั่ง ยกมือของท่านขึ้นแนบกับแก้มนวลซีดเซียว หญิงสาวมีอาการแพ้ท้องอยู่บ้างแต่เธอพยายามไม่ให้ใครได้เห็นหรือสงสัย โดยเฉพาะนมน้อย เพราะไม่อยากให้ใครไม่สบายใจอีก เอาไว้ให้ทุกอย่างผ่านไปซักระยะ เธอถึงจะบอกเรื่องนี้แก่แม่นม
“หนูพยายามแล้วนะคะ แต่หนูเหนื่อยเหลือเกิน”
เพชรน้ำหนึ่งเม้มริมฝีปากแน่นเงยหน้าขึ้นเพื่อไม่ให้น้ำตารินไหล คนที่จะเข้ามาช่วยพยุงกิจการของบิดาหวังผลตอบแทนกันแทบทั้งสิ้น ส่วนใหญ่เป็นพวกเ*******ูที่มีบ้านเล็กบ้านน้อยมากมาย ตั้งแต่ที่มารดาเลี้ยงแนะนำจนถึงคนที่เธอเพิ่งไปเจอผ่านพ้นมา เธอไม่รู้ว่าพวกเขารู้จักเธอได้อย่างไรกัน แต่พักหลังมีคนพวกนี้ติดต่อมาไม่ขาดเหมือนกับรู้ความเคลื่อนไหวของเธอดีทุกอย่าง แม้จะท้อใจหลายครั้งเพราะเจอแต่พวกชีกอ แต่ความหวังเล็กๆ ก็ยังคงมี
หญิงสาวยังจะไปเพราะคิดว่าอาจจะมีสักคนที่อยากช่วยเหลื
