เขาหน้าแดงจัดมองเลือดที่ไหลออกมาแล้วเลอะที่โคนขาอย่างทำอะไรไม่ถูก “นอนอยู่นี่ก่อนแล้วกัน” เควินเปิดประตูห้องออกมา เขาก่นด่าตัวเองเพราะนึกได้ว่าตัวเองใช้ให้ลูกน้องทั้งสองไปทำธุระให้ ที่นี่จะให้เขาทำยังไงดี จะให้ไปซื้อผ้าอนามัยให้เธอก็ไม่ไหวหรอกนะ ความรู้สึกอายที่ต้องไปซื้อของพวกนั้นให้ผู้หญิงทำให้เขาไม่กล้าพอ ร่างสูงยืนคิดและพยายามตั้งสติอยู่ครู่หนึ่ง จึงรีบผลุน ผลันออกจากบ้านไปในทันที จุดมุ่งหมายคือบ้านพักคนงานในไร่ อย่างน้อยก็ดีกว่าไปหาซื้อที่ร้านค้า “ได้แล้วค่ะเจ้านาย แหม... เจ้านายนี่น่ารักจังเลยนะคะ นายหญิงคงปลื้มแย่เลย” คนงานสาวยื่นของในมือส่งให้เจ้านายแล้วอมยิ้ม ผู้ชายอะไรน่ารักจัง ขนาดสามีของเธอยังไม่เคยหยิบจับพวกผ้าอนามัยอะไรแบบนี้ให้เธอเลย อย่าว่าแต่ไปซื้อให้เลยขนาดเธอบอกว่าปวดท้องก็ยังไม่สนใจหายาให้กิน เควินหน้าแดงเล็กน้อย แต่ก็ตีหน้าขรึมเอาไว้ คนงานไม่มีใครล่วงรู้สถานะท