หญิงสาวไม่พูดไม่จาเธอล้มตัวลงนอนในห้องนอนเล็กๆ ของตัวเอง ดีหน่อยที่เขานำฟูกนิ่มๆ มาปูบนพื้นแข็งๆ ของเตียง และมานอนบดเบียดให้ไออุ่นกับเธอทุกค่ำคืน คืนนี้หญิงสาวไม่ได้สนใจว่าเขาจะหายไปไหน หรือเขาจะเชยชิมความหวานของเธอจนหมดสิ้นเลยไม่สนใจไยดี อยากจะคายทิ้งอย่างไร้ค่าแล้วกระมัง
เพชรน้ำหนึ่งน้ำตารินไหลอาบแก้มแต่ไร้เสียงสะอื้น จริงๆ แล้วในชีวิตของเธอไม่มีใครรักและต้องการ แม้แต่บิดา รอบกายดูเปลี่ยวเหงาเดียวดายและสิ้นหวัง ความเหนื่อยล้าและแรงกายแรงใจที่หมดสิ้นทำให้หญิงสาวหลับไปทั้งน้ำตา พร้อมกับหัวใจที่แตกสลาย
ความหนาวเหน็บถูกแทนที่ด้วยไอร้อนจากร่างสูงใหญ่ เพชรน้ำหนึ่งตัวแข็งทื่อเมื่อรับรู้ว่าคนที่เธอคิดถึงก่อนหน้าเข้ามาอีกแล้ว เขาคงมาเพราะต้องการร่างกายของเธอ
อาการของคนในอ้อมแขนทำให้เควินรับรู้และสัมผัสได้ เขากกกอดร่างน้อยเอาไว้แนบอก พลิกร่างเธอมาหาแล้วห่มผ้าให้ถึงอก หญิงสาวนอนนิ่งไม่ดิ้นหนีไม่
