"โอเค ไม่ได้งอแงก็ไม่ได้งอแง แต่เช็ดตัวก่อนนะคะ นะ " ฉันว่าพลางเปลี่ยนแผ่นเจลให้เขา
"..." ไม่มีเสียงตอบรับ นอกจากหน้าตาบูดๆที่แสนงอน จะน่ารักไปไหน
"จุ๊ฟ แป๊ปเดียวเอง นะคะ " ฉันลงทุนอ้อน หอมแก้มเพื่อจะได้เช็ดตัวให้เขาเลยนะ
"อือ" เขาพยักหน้าตกลง ฉันไม่รอช้า รีบเช็ดตัวให้ไอ้คนงอแงทันที ตัวเขาร้อนมากเลย เฮ่อ เป็นเพราะฉันใช่มั้ยเขาถึงเป็นแบบนี้ รู้สึกผิดยังไงไม่รู้
ฉันเช็ดตัวให้เขาเสร็กก็รีบติดกระตุมเสื้อคืนให้แล้วเอากะละมังไปเก็บให้เรียบร้อยก่อนที่จะออกมาล้มตัวลงนอนข้างๆคนป่วย
"ปวดหัวมากหรอคะ" ฉันนอนตะแคงข้างหันหน้าไปหาคนป่วยที่ไม่ยอมนอนลืมตาแป๋วจ้องฉัน
"ป่าว" เขาตอบแล้วดิ้นยุกยิกๆ
"ต้องการอะไรรึเปล่า " ฉันถามคนป่วยที่หน้ายุ่ง นอนสะบัดตัวไปมา รึเขาไม่สบายตัวนะ
"อยากฟังเสียงลูกดิ้น อยากเข้าไปทักทายลูก " เขาบอกปากยื่นมองฉันตาแป๋ว อยากฟังลูกดิ้นฉันยังพอเข้าใจ แต่อยากเข้าำปทักทายลูกนี่มัน.
