“จะลาออกเพราะมีที่เกาะใหม่แล้วสินะ”
เขาเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาจะกดโทรหายัยเลขาเพื่อจับโกหกซะหน่อย แต่มีสายเข้าซะก่อน ...มุกดารินทร์โทรหาเขาอีกครั้งอย่างไม่ลดละความพยายาม หลังจากโทรหาเขามาทั้งวันจนนับครั้งไม่ได้ แต่เขาไม่ยอมรับสาย
ครั้งนี้ก็คิดจะกดทิ้ง แต่กลายเป็นกดรับซะงั้น ก็เลยจำต้องรับสาย “มีอะไร”
เสียงสะอื้นนำมาก่อน “คุณจะแต่งงานจริงเหรอ”
“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณ” เขาพูดด้วยน้ำเสียงรำคาญ อย่างไม่มีเยื่อใย
“แล้วมุกล่ะ มุกพยายามทำทุกอย่างเพื่อจะได้มีค่าพอที่จะไปยืนกับคุณได้”
“เราเลิกกันมาสองปีแล้วนะ”
“แต่มุกยังเหมือนเดิม”
“ผมได้ข่าวว่าคุณคบกับไอ้คริตแล้ว”
“ไม่จริงค่ะ มุกไม่ได้ชอบคุณคริต ที่มุกยอมไปไหนมาไหนกับเขาก็เพราะเรื่องงาน เพราะคนที่มุกรักมีเพียงคนเดียวเท่านั้น ให้โอกาสมุกอีกครั้งเถอะนะคะ”
“คุณควรให้โอกาสตัวเองมากกว่ามุก คนที่ดีกว่าผม คนที่พร้อมจะดูแลคุณ”
