“กูก็ไม่ได้บอกว่ามึงพานิลเข้าโรงแรม กูแค่คิดว่ามึงไปส่งนิลที่คอนโด ทำไมต้องร้อนตัวอะไรขนาดนี้ด้วยวะ” ถึงจะโมโห แต่ก็แอบถอนหายใจอย่างโล่งอก “แล้วมึงไปดื่มกับนิลได้ไงเนี่ย”
“อ๋อ” ศิวัฒน์พยายามหาเหตุผลให้ตัวเอง แต่หาไม่เจอ “พอดีกูแวะมาซื้อบุหรี่น่ะ แล้วเจอเลขามึงโดยบังเอิญ เห็นนั่งดื่มอยู่คนเดียว เลยนั่งเป็นเพื่อน”
ถึงจะบอกว่านั่งเป็นเพื่อน แต่ปราการก็รู้สึกไม่สบายใจสักเท่าไหร่ เพราะเพื่อนคนนี้ของเขาไม่มีทางไปนั่งคุยกับผู้หญิงแล้วไม่ต้องการอะไรมากกว่านั้น
“ขอคุยกับนิลหน่อย”
ศิวัฒน์ส่งสัญญาณบอกว่าเจ้านายจะคุยด้วย นิลลาส่ายหน้าพร้อมไกวมือไหวๆ “ไม่...เอา...ค่ะ บอกว่าฉันลุกไปขี้...ไปขี้”
ศิวัฒน์เกือบจะหลุดขำ แต่กลั้นได้ทัน “พอดีเค้าลุกไปเข้าห้องน้ำน่ะ ว่าแต่มึงโทรมาทำไมเนี่ย เขาเป็นเลขามึงนะโว๊ย ไม่ใช่เมียซะหน่อย จะโทรหาทั้งคืนเลยรึไงวะ กับคู่หมั้นเคยโทรขนาดนี้มั้ยเนี่ย”
ปราการเดินคุย
