ของขวัญ....
ในขณะที่ฉันกำลังจัดหนังสือใส่กระเป๋าเพื่อเตรียมตัวไปเรียนส่วนคุณสงครามเขานอนเล่นมือถืออยู่บนเตียงเพื่อรอไปส่งฉันที่มหาลัยอย่างเช่นทุกวัน อากานมาเคาะประตูห้องเรียกพอฉันเปิดประตูออกไปก็เห็นสีหน้าของอากานดูไม่ค่อยดีเลยจนฉันรู้สึกสังหรณ์ใจ
"ขวัญรีบไปที่บ้านคุณย่าลูกด่วนเลย"
"เกิดอะไรขึ้นครับแม่"
"คุณย่าอาการไม่ค่อยดีเลยตอนนี้คุณหมอมาดูท่านที่บ้านท่านเรียกหาขวัญขวัญรีบไปดูคุณย่าเถอะลูก" ฉันรีบทิ้งกระเป๋าแล้ววิ่งออกไปจากห้องโดยมีคุณสงครามวิ่งตามมาติดๆ พอมาถึงฉันก็เห็นทุกคนในบ้านยืนอยู่กันเต็มห้องไปหมดไม่ว่าจะเป็นคุณเอมอร คุณอุษา หรือแม้แต่คนรับรถ คนสวน แม่บ้านแม่ครัว ฉันรีบเดินไปหาคุณย่าที่นอนหลับตาอยู่บนเตียงใบหน้าของท่านดูอิดโรยอย่างเห็นได้ชัดทั้งที่เมื่อวันก่อนท่านยังดีอยู่เลยตอนที่ฉันมาเยี่ยมกับอากาน
"คุณท่านรอหนูอยู่นะลูก" คุณลุงหมอบอกกับฉันเสียงสั่นเครือ ฉันรีบคลานเข้าไปนั
