ผมกลับมาที่คอนโดหลังจากที่ได้ยินมิเกลคุยกับไอ้คนที่ชื่อราม ความสงสัยกระจ่างชัดในใจ ผมสั่งให้ไอ้คาวาไปตามสืบเรื่องราวของสองคนนั้นทันที ไม่ถึงชั่วโมงก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นในมือผม
"..ได้เรื่องแล้วครับนาย" ผมจิบเหล้าเบาๆ ทดลองสินค้าตัวใหม่ของบริษัทอย่างไม่รีบร้อน ขณะรอฟังข่าวสารด้วยความตั้งใจ
"ว่ามา...." เสียงนั้นตอบกลับอย่างรวดเร็ว
"คนชื่อรามเป็นแฟนของเพื่อนคุณเกลครับ คนที่คุณเกลเอาคุณหนูน้อยวาโยไปฝากเลี้ยงบ่อยๆ" ผมวางแก้วเหล้าลงบนโต๊ะด้วยน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นเล็กน้อย รอยยิ้มเย็นเฉียบแผ่ซ่านบนใบหน้า
"หึ...อืม มึงส่งคนไปเฝ้าเมียกูเอาไว้ จับตาดูอย่าให้คลาดสายตา"
"ครับนาย"
ผมรู้สึกเหมือนความอึดอัดในอกคลายตัวลงบ้าง อารมณ์ดีขึ้นจนสามารถจิบเหล้าต่อได้เรื่อยๆ แค่สัมผัสรสชาติพอให้ใจสงบ คิดถึงแผนการที่จะปราบพยศเมียดื้ออย่างมิเกลอย่างใจจดใจจ่อ ผมยกแก้วเหล้าขึ้นมาดู ความเงียบสงบถูกแทนที่ด้วยรอยยิ้
