3 ปีต่อมา
ลมอ่อน ๆ ของต้นฤดูร้อนพัดผ่านลานกว้างหน้าคณะวิศวกรรมศาสตร์
เสียงประกาศชื่อบัณฑิตดังเป็นระยะ พร้อมช่อดอกไม้และเสียงปรบมือของผู้ปกครองที่ทยอยเข้ามาร่วมงาน
วันนี้
คือวันที่มินรอคอยมานานแสนนาน
“บัณฑิตปี 2571 สวยที่สุดในคณะวิศวกรรมศาสตร์ ขอเชิญ…น้องมิน และน้องเกลขึ้นถ่ายรูปด้วยค่ะ!”
เสียงรุ่นพี่ประกาศผ่านลำโพง
ทำเอามินกับเกลซึ่งกำลังยืนหัวเราะกันอยู่หลุดขำออกมาพร้อมกัน
มินใส่ชุดครุยสีดำทองของมหาวิทยาลัย
ใบหน้าสวยหวาน ยิ้มสดใสจนแสงแดดยังต้องอาย
ข้าง ๆ มีเกลที่วันนี้ก็สวยสะดุดตาไม่แพ้กัน
เหมือนดาวยูริคู่ใหม่ของคณะ
“มิน มิน ยืนตรงนี้! เดี๋ยวเกลยกกระโปรงให้ก่อน เดี๋ยวโดนลมพัดปลิวเหมือนวันรับน้องอีก เธอจำได้ไหม”
“จำสิ วันนั้นฉันอายจนอยากลอดดินหนี เกลก็มัวแต่หัวเราะไม่ช่วยอะไรเลย”
“ก็เพื่อนฉันมันตลกนี่นา” เกลหัวเราะคิก แต่สุดท้ายก็ช่วยจัดชุดให้เพื่อนอย่างตั้งใจ
ทั้งสองคนยืนปร
