“นี่เรายังไม่กลับคอนโดอีกเหรอ จะไปไหนอีกเนี้ย” หลังจากที่ออกจากร้านชุดแต่งงาน ริต้าคิดว่ากองทัพน่าจะพาเธอกลับคอนโดแต่เปล่าเลย เพราะกองทัพขับรถมุ่งตรงไปทางอื่นที่ไม่ใช่ทางกลับคอนโดของเธอหรือทางไปบ้านเขาแต่อย่างใด
“ไปดูสถานที่จัดงานและคุยกับออแกไนซ์”
“แล้วทำไมต้องให้ฉันไปด้วย ไหนนายบอกจะจัดการเองไง” ใบหน้าสวยเริ่มงอแงอย่างเห็นได้ชัด เมื่อถูกกองทัพเอาแต่ใจเล่นพาเธอไปโน่นมานี่ตามอำเภอใจ
“ช่วยกันหน่อยสิคุณ ไม่ใช่งานแต่งผมคนเดียวสักหน่อย”
“แล้วนายจะจริงจังอะไรมากกับงานแต่งเล่า อย่าลืมนะว่านายกับฉันแต่งงานกันเพราะอะไร” ริต้าเริ่มเตือนสติของกองทัพ เพราะดูเหมือนว่ากองทัพจะลืมข้อตกลงระหว่างเธอกับเขา
“ไม่ลืม”
“แล้วทำไมนายต้องจริงจังกับเรื่องงานแต่งงานด้วย”
“อ้าว!!คิดตามนะคุณ ผมมีหน้าตาทางสังคมจะจัดงานเล็ก ๆ หรือจัดงานที่ห่วยแตกได้ยังไง” คำพูดของกองทัพทำให้ริต้าเริ่มนิ่งและคิดตาม ก็อย่างที่กอง
