“ดูทำหน้าเข้า คิดว่าสวยรึไง” รถยนต์คันหรูแล่นออกจากห้างดังไปตามท้องถนน ในขณะที่ภายในรถเงียบสนิทจะมีก็แต่ใบหน้าบูดบึ้งของริต้าที่นั่งกอดอกไม่พูดจากับกองทัพแม้แต่คำเดียว
“ฉันก็ว่าฉันสวยนะแค่ตานายมันถั่วเท่านั้น เลิกพูดได้แล้ว ฉันจะนอน” ไม่รอประโยคของกองทัพ ริต้ารีบหลับตาลงทันที เพราะไม่อยากจะเสวนากับคนอย่างกองทัพมากนัก
วันนี้กองทัพกวนประสาทเธอแทบไม่หยุดจริง ๆ เล่นเอาเธอโมโหแทบอยากจะฉีกเขาเป็นชิ้น ๆ ให้ตายคามือ แต่ก็ได้แต่คิดในใจและไม่อยากจะอารมณ์เสียไปมากกว่านี้ ทำให้เธอต้องชิงหลับไปก่อน
“ต้า ตื่น ต้า” รถยนต์คันหรูแล่นมาจอดหน้าบ้านหลังหนึ่ง ก่อนที่กองทัพจะหันมาปลุกริต้าที่หลับสติอยู่ข้างคนขับ
“อื้ม ถึงแล้วเหรอ?” มือบางขยี้ตาตัวเองด้วยความงัวเงีย หลังจากที่หลังไปได้ไม่นานนัก
“อยากขยี้ตา” มือหนาของกองทัพรีบจับมือของริต้าเอาไว้ เพื่อไม่ให้เธอขยี้ตาตัวเอง
“ที่ไหนเหรอ?”
“ดูดี ๆ ก่อนสิ” คำ
