“ผมให้เวลาหาข้อมูลตั้งนานได้แค่นี้?” ภายในห้องประชุมใหญ่ที่สถานการณ์ตึงเครียดจนพนักงานไม่แม้แต่จะกล้าเงยหน้าขึ้นมาสบตากับท่านประธาน
“เออ คือ ครับ”
“ไปหามาเพิ่มภายในอาทิตย์หน้า” เสียงห้วนเอ่ยบอกพนักงานฝ่ายการตลาด มาดผู้บริหารที่ดูน่าเกรงขามเมื่ออยู่ต่อหน้าพนักงานแต่เมื่อไหร่ที่เขานั้นอยู่กับครอบครัวหรือคนสนิทกองทัพมักจะมีอีกมุมหนึ่งเสมอ
“ขอบคุณครับท่านประธาน”
“มีอะไรจะรายงานผมอีกไหม” ดวงตาคมกริบกวาดตามองไปรอบห้องประชุมด้วยสายตานิ่งและได้คำตอบคือความเงียบของพนักงาน
“เลิกประชุม” ร่างสูงก้าวออกจากห้องประชุมทันที ความเมื่อยล้าหลังจากที่นั่งประชุมมาทั้งวันเพราะช่วงนี้เขาต้องรีบเคลียร์งานแต่ยิ่งเคลียร์เท่าไหร่ เหมือนงานจะเยอะมากขึ้น
“ท่านประธานเห็นข่าวรึยังครับ” หลังจากที่กองทัพเข้าไปนั่งเคลียร์งานที่ห้องทำงานได้ไม่นาน พิธาก็เปิดประตูห้องทำงานเข้ามาพร้อมกับไอแพดด้วยใบหน้าเคร่งเครียด
“คุณเห
