งานเลี้ยงช่วงเย็นถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ไม่แพ้งานช่วงเช้า ริต้าในชุดเจ้าสาวสีขาวดั่งเจ้าหญิง เธอสวยจนแขกในงานต่างเอ่ยปากชม รอยยิ้มหวานพิมพ์ใจที่เธอส่งยิ้มให้กับแขกทำให้คนที่ยืนข้าง ๆ หวงไม่น้อย เพราะหนุ่มนักธุรกิจที่มาร่วมงานต่างพากันมองเธอเป็นตาเดียว
“ยิ้มอะไรหนักหนา”
“อ้าว!!จะให้ร้องไห้เหรอ ได้นะ!!” ใบหน้าทะเล้นของริต้าทำให้กองทัพเริ่มหมั่นไส้ ถ้าไม่ติดว่าเป็นเมียเขาคงถีบเข้าให้เพราะความกวนประสาทของเธอ
“ทำไมดีใจที่ได้แต่งงานกับเฮียเหรอ” สรรพนามที่เปลี่ยนไปหลังจากเข้าหอ กองทัพพูดได้อย่างคล่องปากต่างจากริต้าที่กระดากปากที่จะพูดออกมา
“ค่า ดีใจมากเลย ได้แต่งงานกับหนุ่มหล่อแบบเฮีย ต้าดีใจที่สุดเลย”
“ตอแหลให้เนียนหน่อยริต้า”
“เฮียปากเสีย ใครเขาด่าผู้หญิงว่าตอแหลกัน” กองทัพเป็นผู้ชายที่ปากคอเราะร้ายมากเท่าที่เธอเคยเจอมา อย่าถามหาความอ่อนโยนจากผู้ชายคนนี้ซึ่งแน่นอนว่าหาไม่เจอ
“เฮียก็ว่าแต
