“กองทัพ นายกองทัพ ตื่นเดี๋ยวนี้เลยนะ” บ่ายวันต่อมาหลังจากงานแต่งงานเมื่อคืนผ่านพ้นไป ถ้าจะถามว่าคืนเข้าห้องหอจัดหนักเหรอ? ตอบได้คำเดี๋ยวว่าไม่!! ทั้งริต้าและกองทัพต่างเมามายกันทั้งคู่ ถึงห้องพักก็หลับเป็นตาย นี้คงเป็นการรีวิวเข้าห้องหอคืนแรกของริต้า
ไม่มีเสียงตอบรับจากกองทัพที่นอนค่ำหน้าไม่กระดิกตัวแม้แต่นิดเดียว เสียงเรียกของริต้าที่ปลุกกองทัพให้ตื่นแต่กลับเปล่าประโยชน์ เพราะไม่มีเสียงตอบรับจากกองทัพแม้แต่น้อย
พลั๊วะ/ตุบ
“โอ๊ย!! เชี้ยไรวะ” กองทัพที่ลงไปนอนกับพื้นจับที่เอวสอบของตัวเอง ผมเผ้ายุ่งเหยิงของกองทัพไม่สามารถลดความหล่อของกองทัพได้แม้แต่น้อย
“ไม่ได้เป็นเชี้ยแต่เป็นเมีย”
“ต้าถีบเฮียทำไม” มือหนาของกองทัพยังจับที่เอวของตัวเองด้วยความเจ็บและไม่ยอมลุกจากพื้นแต่อย่างใด
“จะกลับไหมบ้าน? หิวแล้วนะ ถ้าไม่ยอมตื่นงั้นฉันกลับก่อนนะ”
“แล้วทำไมไม่ปลุกดี ๆ เล่า”
“ปลุกตั้งนานแล้วไม่ตื่น
