“พี่กองทัพนามิว่าพี่เมาแล้ว เดี๋ยวนามิไปส่งที่บ้านนะคะ” เสียงหวานของนามิพูดขึ้น
เธอกำลังพยายามจะประคองกองทัพให้ลุกขึ้นแต่ด้วยแรงที่มีอันน้อยนิดทำให้เซลงทับแผ่นอกของกองทัพเข้าอย่างจัง ภาพที่เห็นอาจเหมือนนามิและกองทัพกำลังนัวเนียกันอยู่
“ลุก!!” กองทัพส่ายหัวเรียกสติของตัวเอง ก่อนจะพบว่าเป็นนามิที่นั่งทับเขาอยู่เสียงเข้มของกองทัพพยายามผลักริต้าให้ออกห่างจากตัวแต่ด้วยความเมาทำให้กองทัพต้องรอบรวมแรงที่มีผลักนามิให้ลุกออกจากตัวได้
“เดี๋ยวนามิไปส่งที่บ้านนะคะพี่กองทัพ เรากลับกันดีกว่าค่ะ”
“น้องครับ พี่ว่าปล่อยเพื่อนพี่เถอะครับ” ปริญและก้องภพที่นั่งมองเหตุการณ์อยู่นานพูดขึ้น เมื่อเห็นกองทัพผลักผู้หญิงคนนี้
“พวกพี่สองคนไม่ต้องมายุ่งกับ ครอบครัวนามิกับพี่กองทัพเราสนิทกัน เดี๋ยวนามิดูแลพี่กองทัพเอง” นามิตอบด้วยน้ำเสียงติดเหวี่ยงใส่ทั้งก้องภพและปริญ
“แต่ไอ้ทัพเพื่อนพวกพี่ครับและอีกอย่างมันก็มีเ
