ห้าวันต่อมา จินอ๋องไม่ได้พบหน้าหรูซินเลย เพราะนางเองก็เก็บตัวเพื่อไว้อาลัยให้พี่สาวไม่ต่างจากคนในจวน จนกระทั่งร่างถูกนำไปฝังจึงเหลือเพียงฮูหยินรองที่ยังโศกเศร้า และเฝ้าตำหนิผู้ที่เป็นต้นเหตุให้บุตรสาวตาย
ใต้เท้าเฉียวจึงจำต้องส่งนางไปอยู่ต่างเมืองเสียก่อน
เพราะเบื้องบนยังคงรับสั่งให้คงราชโองการไว้ ยามนี้จึงต้องคัดเลือกเจ้าสาวคนใหม่ให้กับจินอ๋อง ทำเอาเถียนชิงถึงกับร้องไห้กระวนกระวายด้วยความตื่นกลัว เพราะตนยังไม่ทันได้รับปากแต่งกับสกุลว่านที่ต่างเมือง
แต่ด้านของหรูซินมีการพูดคุยกันแล้ว และจะหมั้นหมายหลังจากงานอภิเษกของพี่สาว มิหนำซ้ำยังไปมาหาสู่กันจนชาวเมืองรู้เห็น จึงเป็นเรื่องยากที่จะยกเลิก ยามนี้เถียนชิงจึงตื่นกลัวเป็นอย่างมาก เกรงว่าตนจะต้องตายไปไม่ต่างจากมู่หลิงเพราะดวงพิฆาตของจินอ๋อง
“พี่สี่ช่วยข้าด้วย ข้าไม่อยากแต่งกับจินอ๋อง ข้ากลัว” เถียนชิงวิ่งเข้ามาในห้องนอนของพี่สาว พร้อมกับคุ
