“เจ้าไม่พอใจอันใดหรือ ไยลงโทษพี่เยี่ยงนี้” ถามเสียงเศร้า พร้อมกับมองคนน้องตาละห้อย ซึ่งเรื่องนี้คงมีแค่หรูซินเท่านั้นที่รู้ แม้นางจะไม่ได้มีใจแค้นเคืองต่อเขาแล้ว ทว่าหลายสิ่งหลายอย่างมันก็ทำให้นางสร้างกำแพงขึ้นมา
ชาติก่อนนางทุ่มเทให้เขามากมาย แต่จินอ๋องไม่เคยใส่ใจเลย ที่สำคัญยังคิดจะรับชายารองเข้ามาอีก แค่มีคำสั่งเขาก็พร้อมจะทำ โดยไม่ใส่ใจความรู้สึกนางเลย หากตนยอมจินอ๋องง่ายๆ ต่อไปภายหน้าหากฮ่องเต้รับสั่งให้เขาแต่งบุตรสาวบ้านใดเข้ามาอีก นางก็คงหนีไม่พ้นจุดจบเดิม ถูกบุรุษตรงหน้าทอดทิ้งไม่ใยดีอีกเป็นแน่
ร่างเล็กก้าวออกมายืนเผชิญหน้าเจ้าของจวน ดวงตาสวยจ้องมองลึกลงในแววตาอีกฝ่าย ราวกับจะมองให้เห็นอนาคตเบื้องหน้าระหว่างตนกับเขา ซึ่งเฟิงหรานก็ยังคงมองนางตาละห้อยดูน่าสงสารยิ่งนัก
“หม่อมฉันขอเอ่ยตามตรงนะเพคะ หม่อมฉันคิดว่าระหว่างเรามันอาจไม่ยืดยาวนัก การได้เป็นพระชายาของ จินอ๋อง อาจเป็นสิ่งที่ส
