ท่ามกลางความคึกคักของผู้คนในงานเทศกาล ต่างคนต่างเดินไม่สนใจใคร ทว่ากลุ่มของจินอ๋องยังคงจับตาดูความเคลื่อนไหวของคุณหนูหลี่อยู่ไม่ห่าง อีกด้านก็เป็นกลุ่มของหรูซินกับคู่หมั้นและคุณหนูจ้าว เพราะมีคลองน้ำใสขวางกั้นเอาไว้ ทว่าสายตาจินอ๋องมันก็สนใจเพียงร่างเล็กที่เอาแต่ยิ้มหวานกับคู่หมั้นจนเขารู้สึกหงุดหงิด
ซึ่งเวลาต่อมาก็มีเสียงร้องดัง ดึงความสนใจของเขาให้หันมาที่กลุ่มคนที่วิ่งแตกตื่น เนื่องจากไม้ไผ่ซึ่งมีไว้ผูกโคมกำลังพังลงมาทั้งแผง และผู้ที่อยู่ด้านล่างคือกลุ่มของหลี่เหม่ยและมู่หลิง ซึ่งตกใจจนก้าวขาไม่ออก
ได้แต่ยืนนิ่งมองไม้ไผ่พังลงมา หรูซินหมายจะเข้าไปช่วยพี่สาว ทว่ามันก็ไม่ทันเสียแล้ว เพราะตนนั้นอยู่อีกฝั่งและทุกอย่างพังครืนลงมาอย่างรวดเร็ว จนทุกคนได้แต่กรีดร้องด้วยความตื่นตระหนก
ฝุ่นบนพื้นฟุ้งกระจายไปทั่วบริเวณเพราะแรงกระแทกลงมา เสียงร้องครางด้วยความเจ็บปวดดังขึ้น นั้นยังไม่เท่ากับไฟในโค
